شــهــدای امدادگر

شهيد امير فلك دوست، مرداد ماه 1347 در خانواده اي مؤمن و پاك سيرت متولد شد و در دامان والدين متعهد خود تربيت يافت . از همان دوران كودكي قلبي مهربان و روحي لطيف داشت. محبت به والدين و حمايت از خواهر از صفات بارزش بود. بعد از پيروزي انقلاب وارد بسيج شد و در كنار تحصيل علم به فعاليت‌هاي فرهنگي و انقلابي پرداخت. 14 سال بيش نداشت كه تصميم گرفت در مدرسة شبانه ادامه تحصيل دهد . روزها در پايگاه بسيج خدمت مي كرد و شب‌ها درس مي خواند . با شروع جنگ تحميلي دوستان امير يكي پس از ديگري از طريق بسيج عازم جبهه مي شدند . امير 17 ساله بود كه با مشورت پدر و خواهرش تصميم گرفتيم دامادش كنم تا شايد كمتر هواي رفتن به جبهه به سرش بزند . از قضا با خانمي كه عضو بسيج بود ازدواج كرد و همسرش هم يكي از مشوقان و همياران حضور او در جبهه شد . چند روز بعد از ازدواج ساك بر دوش عزم رفتن كرد . اين بار يك نفر ديگر هم براي بدرقه اش به ما اضافه شد. امير موهبت الهي را به خوبي درك كرده بود . هم اصول اعتقادي را مي‌شناخت و هم با فضاي سياسي جامعه آشنا بود . هميشه به ما توصيه مي كرد امام را تنها نگذاريم. با تولد فرزندش حس ...