شــهــدای امدادگر

بسم الله الرحمن الرحيم انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا (ما به حقيقت راه (حق و باطل) را به انسان نشان داديم؛ حال خواهد هدايت بپذيرد و شكر اين نعمت گويد و خواه آن را كفران نمايد.) حمد و ثناي ايزد منان را كه صانع كل شيء و ارض و سماست و بر ماست كه با تمام وجود سر تسليم و بندگي و تعظيم، با كمال افتخار در برابر او فرود آورده و با كوشش و سجده تنها در محضر او اظهار بندگي كرده و با قلبي آكنده از عشق او و فدا نمودن مال و زن و فرزند و نهايتاً با نثار جان بي مقدار براي رضاي او و گام نهادن بر كل موانع دنيوي كه مانع رسيدن به او خواهند بود و سرانجام كسب خشنودي و رضاي او را خواسته و خواستارم. با درود و سلام و تحيات بر كشتي نجات بشر و درهم كوبنده ظلم و فساد و الحاد، بت شكن كعبه آمال و ﭘيام آور دين مقدس اسلام و نور هدايت بشر از ظلمات خود به سوي نورانيت و … حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیه السلام) و مهدي موعود(عجل الله فرجه) و صالحان و معصومين و متقيان و مخلصين و شهدا و كل ادامه دهندگان راه طريقت و حق و حقيقت، با سلام و تحيات الهي بر ابراهيم و موسي زمان(علیه السلام)، روح خدا حضرت آيه الله امام خميني مرجع عاليقدر و رهبر انقلاب اسلامي… و كل خانواده هاي شهدا، مفقودين و اسراء و مجروحين و كل مسئولين با ايمان، با تقوي و كليه مراجع اسلام كه در خط امام و ائمه معصومين و انقلاب اسلامي حركت مي نمايند. بارالها تو را سپاس مي گويم و از اينكه اين بنده حقير و بي مقدار را از پدر و مادري مسلمان آفريده و مسلمان زاده شده ام و مسلمان زندگي كرده و مسلمان نيز به سويت رجعت خواهم نمود، با وجودي مملو از خطا، ولي با دلي سرشار از اميد، به درگاه فياض و موهبت الهي ات، لازم مي دانم در اين عصر كه بر ما منت نهادي و موسي زمان و هادي بشر و مساعد كننده راه امام زمان (علیه السلام) و ظهور بر حقش، فرستاده و رسالت خويش را بر ما برملا و صراط مستقيم و راه هدايتي كه تو در قرآن فرموده اي بر ما آشكار ساخت تا بتوانيم راه حق را از كفر و باطل شناخته و با عرفان كامل، گام در راهي كه آئين اسلام آمده نهاده و روش انبياء و اولياء و نهايتا راه حسين (علیه السلام) را ادامه دهيم تا سرانجام به سر منزل مقصود و همانا بهترين راه زيستن و مردن و به تو ﭘيوستن را اختيار و از سرچشمه بي كران فيض تو سيراب شويم. عشق است كه عاشق را به تحرك و حركت سوق داده و عاشق است كه يدك كش عشق بوده و آن جاذبه عشق است كه عاشق را به سويش به حركت درآورده و به او جهت و هدف و عزم و اراده مي دهد تا سرانجام به وصال معشوق دست يابد، هر جاذبه اي كه انسان به سوي او حركت كند تا رسيدن به آن عشق است، محبت است، زمينه ساز است و به انسان جهت و هدف و انگيزه مي دهد و او را هدفدار يا به سوي مثبت و يا منفي “هدايت ” مي نمايد. اين قداست عشق است كه معشوق را منزه از هر گونه ﭘليدي ساخته و به او عزت، احترام، شرف، قداست و… مي دهد. اصولا انسان محبت، زيبايي، نيكي و تمام فضائل نيك را دوست داشته و به همين نسبت از فساد و تباهي و ﭘليدي و اوصاف رذيله متنفر است، كل نظام آفرينش خدا بر مبناي عدالت و نيكي و زيبايي است اين ما هستيم كه با دخل و تصرف در نوع خود ﭘليدي ها و زشتي ها را شكل مي دهيم. علي همچنين در قسمت ديگري از وصيتنامه اش خطاب به همسرش مي نويسد:” حديث شهادت ﭘدرشان را براي آنها عنوان نمائيد و نكات و ظرافت برخورد و شخصيت دادن به آنها را فراموش نكنيد… براي آنها مسئله شهادت و اهميت و قداست و اهداف آن را توضيح دهيد تا در جامعه با افتخار و سربلندي، خود را فرزند شهيد بدانند و خط سرخ شهادت را كه راه رسيدن به الله است ادامه دهند…” شهید نجفی در آخر چنین وصیت می کند: خرج مراسم هفتم و چهلم و سالگرد و اندك اندوخته ام را به حساب جنگ زدگان و قحطي زدگان آفريقا واريز نمائيد.