شــهــدای امدادگر

:1023228-على رضا-احمدى اگر مردم مرا در كفن سياه بگذاريد كه همه بدانند زندگيم تيره تر از سياه بود دستهايم از كفن بيرون بگذاريد كه همه بدانند به آرزوهايم نرسيده ام. چشمهايم را باز بگذاريد كه همه بدانند هنوز هم چشم انتظار هستم روى تخته سنگ من يك تاريخ بگذاريد كه بجاى مادرم اشك ريزد نعمت روى زمين قسمت پررويان است خون دل ميخورد آنكس كه حيايى دارد  شيشه نزديكتر از سنگ ندارد خويشى هر شكستى كه بهركس برسد از خويش است  گويند بهم مردم عالم گله خويش پيش كه روم من كه از عالم گله دارم  شهيد عليرضا احمدى