شــهــدای امدادگر

عروجي ملكوتي در هفتم خردادماه 1365 براي خود رقم زد. سيد احمد در ميبد و در سال 1338 چشم به جهان گشود. از سال 1345 دوران مدرسه را آغاز نمود و با شوق زياد به مدرسه مي‌رفت. در طول ايام تحصيلش، دانش‌آموزي موفق و كوشا بود. دوران دبيرستان را در مدرسه‌ي طالقاني گذراند و علاوه بر درس‌خواندن در حرفه‌ي برق‌كشي ساختمان نيز فعاليت مي‌كرد. اوقات فراغت خود را با ورزش‌كردن پر مي‌نمود. نوجواني فعال و اجتماعي بود و تمام مشكلات خود را با صبر و تحمل، حل مي‌كرد و در زندگي بسيار صبور بود. براي اشتغال، بهداري را انتخاب كرد و پس از ازدواج، همسري نمونه و باصداقت بود، به نحوي كه اخلاقش در خانواده مورد تحسين ديگران قرار مي‌گرفت. به عزاداري در ماه محرم علاقه‌اي خاص داشت. جنگيدن در راه ميهن را براي خود واجب مي‌دانست و دو بار از طرف بهداري به عنوان امدادگر به جبهه اعزام شد. انگيزه‌اي جز خدمت به مردم و جامعه نداشت. دفعه‌ي سوم خودش داوطلبانه به جبهه رفت. پيش از شهادت، افراد خانواده به وي اجازه حضور در جبهه را نمي‌دادند، ولي او اصرار ورزيد و گفت: اين بار با دفعات ديگر فرق مي‌كند و براي هميشه با خانواده وداع نمود و د ...