شــهــدای امدادگر

شهيد رحیم فكوري در يك خانواده متدين ديده به جهان گشود از اوان كودكي به رعايت مسائل ديني مي پرداخت و زمان كه پولي دريافت مي نمودند در نزديكي ما يك آقاي سيدي زندگي مي كردند كه نابينا بود ايشان منتظر بودند كه پول مدرسه خود را دريافت نمايد و در اختيار آن سيد قرار دهد اين شهيد بزرگوار بسيار با ايمان و با نماز بود او تحصيلات خود را تا پايان مقطع دبيرستان به اتمام رسانيد و بعد از آن به سربازي رفت و دوران خدمت را كه به اتمام رساندن امتحان را براي دانشگاه داد اما قبل از آنكه اعلام نتايج دانشگاه را اعلام كنند او داوطلبانه به جبهه رفت و هر زماني كه به مرخصي مي آمد در همان دوران درس مي خواند چون سال اولي كه شركت كرده بود قبول نشد براي سال دوم هم شركت نمود كه نتيجه امتحان را 7 روز بعد از شهادتش آوردند و او قبول شده بود اما شهيد من در يك دانشگاه ديگر قبول شده بود من چون يك فرزند كوچكتر داشتم به من مي گفت اي كاش اين را هم نداشتي و مي توانستي به جبهه بيايي و به نوعي خدمت كني نمي داني چقدر لذت بخش است. خاطراتی زیبا از شهيد رحیم فكوري/نوري در دل شب احترام زيادي به بزرگترها مي گذاشت هميشه به كوچكترها ...