شــهــدای امدادگر

از بدو تولد هنگام شهادت هم خاطر بود و اما خاطره اي كه قبل از شها ت به ياد ارم اين است و كه چند ورزي قبل از شهادت وصيتنامه را نوشت و اما ان را از ما مخفي كرد و گويي كه كمر شهادت را وابستهبود و مطمئنا م يدانست و كه شهيد ميوشد و عا زم عمليات والفجر 4 شد و عمليات را به خوبي انجام مي داد و دوبا ره به شهر خود بر ميگردد و قتي بر گشت و هنگام نماز بود و هوا شدت طوفاني بود و اما اين شهيد بزرگوار ايب يخ زده و را برداش ت و با ان وضو گرفت و خيلي ساكت شده بود و انگار كه انتظار مي كشيد و انتظار چيزي كه هر لحظه منتظرش بود و مدت مرخصي در بين مي نشست و مادم ما را به اخلاق نيكوو كمك به ديگران نصيحت مي كرد و هميهش از ويزگيهاي قيامت مي گفت و و بسيرا روي نماز تاكيد مي كرد و مي گفت هر كسي كه نماز نمي خواند و دروغ مي گويد و دزودي مي كند و نبايد با او معاش رت كرد و او كسي است و كه سر پلذهاب صلاه نمي تواند و مجبور كند و يك روز قبل از شها ت مهماني ترتيب داد و همه را دور هم جمع كدر و خود را گوشه اي ساكت نشسته بود ان شب خيلي قران خواند و در ممضن از ويزگيهاي اياشن خواندن قر ان زيدا بود و او با نگاهايش كه با افدرا خ ...