logo

شــهــدای امدادگر

شهدای امدادگر

نام: محمدعلی

نام خانوادگی: غفاری دوست

نام پدر: حسين

سن:

سازمان/نیرو:

تاریخ تولد: 1318/07/01

سمت: امدادگر

محل تولد: چناران

تاریخ اعزام:

وضعیت تاهل: متاهل

محل اعزام:

تحصیلات: بیسواد

محل خدمت:

ملیت:

تاریخ شهادت: 13621212

مذهب:

محل شهادت: جزيره مجنون

شغل: کارمند آستان قدس

محل مزار:

محل سکونت:

قطعه/ردیف/شماره:

«ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون) مردم شهيد پرور ايران و قهرمانان اين آب و خاك اسلامي! درود خدا و رسولش بر شما باد كه اين چنين متحد و متفق در راه راست يعني همان صراط مستقيم حركت مي‌كنيد و در اين راه از هيچ خطري هراس نداريد. چرا كه مي‌دانيد اگر در اين راه جان و مال خويش را هم از دست بدهيد، باز هم پيروز هستيد. دراين راه شانه از زير بار مسئوليت خالي كردن جايز نيست. نبايد مثلاً كساني كه در شب عاشورا، حسين بن علي (عليه السلام) را در صحراي كربلا تنها گذاشتند، از زير بار اسلام شانه خالي كنيم. چرا كه هميشه مي‌گويي: «كاش ما در صحراي كربلا بوديم و همراه حسين بن علي شهيد مي‌شدم. اكنون نيز همان زمان است.» و جواب دادن امت زمان خميني در قيامت، مشكل‌تر است. چرا كه همه‌ي معركه روز عاشورا نصف روز بود. اما الآن سال‌هاست كه (جنگ ما ادامه دارد) و شانه خالي كردن از زير بار مسؤوليت جايز نيست. زيرا كسي كه احساس مسؤوليت ندارد، مسلمان ظاهري است و دين خدا و امت اسلامي را ياري نكرده است. پيامي براي خانواده‌هاي شهدا، اين چشم و چراغ ملت، دارم. شما خانواده‌ها بايد قدر خودتان را بدانيد و بر اين مصائب صبر داشته باشيد. چرا كه در روز قيامت در نزد خدا و رسول خدا و اولياء خدا سرفرازيد. چون شما در اين راه، جوان داده‌ايد، پير داده‌ايد، بچه شيرخواره داده‌ايد، جانباز و معلول داده‌ايد. اين جواناني كه نقص عضو پيدا كرده‌اند و جوانان شهيد شما و پيران شما و بچه‌ي خردسال شما، شفاعت خواهند كرد. شما بايد به خود بباليد و افتخار كنيد. در پايان، پيامي براي خانواده‌ي خودم دارم. شما عزيزان براي من ناراحت نباشيد و غم و اندوهي به دل راه ندهيد. زيرا من آگاهانه و از روي شناخت به اين راه رفته‌ام. از رهبر عزيز پيروي كنيد و پشتيبان ولايت فقيه باشد. اگر لازم بود از حساب بانك و قرض‌الحسنه كه دفترچه دارد، پول تحويل بگيريد. هفت هزار تومان دست برادر بزرگ‌ترم است كه حساب مي كنيد. صد تومان غلام علي اكرمي دستي سر راه به من داده است كه مي‌پردازيد. هميشه از دعا براي امام فراموش نكنيد. از بانك (فلكه‌ي دروازه قوچان) پنجاه و نه هزار تومان بگيريد. از اين پول 500 تومان رد مظالم بدهيد. اگر خواستيد براي خودم چيزي خرج كنيد، اشكالي ندار. مادر بچه‌ها اگر روي سر بچه‌ها تا آخر ايستاد، در مال بچه‌ها شريك است و اگر نايستاد فقط مهرش به او تعلق مي‌گيرد. ضمناً 15000 بابت زحماتي كه كشيده به او بدهيد.