شــهــدای امدادگر

رحمت على جعفرى فر بسمه تعالى اى انسانها مپنداريد آنان كه در راه خدا وند كشته مى شوند مرده اند نه آنها زنده اند و در نزد خداى خود روزى مى خورند . با درود وسلام بر حضرت مهدى (عج ) وبا درود وسلام بر نايب بر حقش امام خمينى وصيتنامه خودم را شروع مى نمايم بنام آن خدايى كه بوجود آورنده تمام عالم است اوست كه انسانها را از يك نطفه بوجود آورد وبه او عقل داد و او را اشرف مخلوقات قرار داد پدر ومادر عزيزم اگر كشته شدم بدانيد كه رستگار شده ام و به درجه رفيع شهادت نائل آمده ام زيرا كه من با فكر وانديشه وعقل خود به جبهه آمده ام وهيچكس مرا اجبارى به جبهه نبرده است و بخدا سوگند كه من به فرمان امام خمينى لبيك گفته ام و بفرمان او به جبهه هاى حق عليه باطل رفته ام من از همين جا به آن كسانى كه هنوز در خواب غفلت فرو رفته اند واز اين خواب خرگوشى بيدار نشده اند و در گوشه وكنار كشورعزيزمان گاهگاهى نق مى زنند مى گويم كه ديگر در سرزمين مسلمين جايى ندارند وباميد خدا به همين زودى آنان را نابود خواهيم كرد انشاءا... بارى پدر ومادر جانم اميدوارم كه مرا ببخشيد چون من در دوران زندگى نتوانستم كارى براى شما انجام دهم زيرا كه شما حق خيلى زيادى به گردن من داريد واز شما خواهشمندم كه اگر هر گونه بدى از من ديده ايد مرا ببخشيد من كه ديدم در طول اندك عمرم براى شما كارى انجام نداده ام گفتم شايد با نثار خون خودم بتوانم هم دين خودم را نسبت به اسلام اداكرده باشم وهم براى شما كارى انجام داده باشم خداوند انشاءا... به شما پدرومادرم اجر جزيل وصبر كثير عنايت فرمايد . اگر من شهيد شدم مرا در بهشت زهرا دفن كنيد وحلالى مرا از تمام دوستان ورفيقان وآشنايان بخواهيد .