شــهــدای امدادگر

خط سرخ شهادت، خط آل محمد (صلي الله عليه و آله) و علي (عليه‌السلام) است و اين افتخار از خاندان نبوت و ولايت به ذريه‌ي طيبه‌ي آن بزرگوار به پيروان خط آنان به ارث رسيده است. امام خميني و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون. آيه 169 سوره آل عمران. هر گز گمان مبريد آن ها كه در راه خدا كشته شده‌اند، مردگانند، بلكه آن‌ها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزي داده مي‌شوند. به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و با سلام بر منجي عالم بشريت مهدي موعود (عج) و با سلام و درود فراوان بر نايب برحقش خميني كبير و با سلام بر ارواح پاك طيبه‌ي شهيدان، خدمت پدر و مادر عزيزم سلام عرض مي‌كنم. پس از عرض سلام، سلامتي شما را از درگاه خداوند متعال خواهان و خواستارم و اميدوارم از اين كه من در كنار شما نيستم ناراحت نباشيد. پدر و مادر عزيزم، من با چشمي باز و هدفي مشخص راه خود را كه همان راه حسين است، انتخاب كردم و براي پاسداري و حراست از انقلاب كبير كه حاصل خون هزاران شهيد و مجروح است، به جبهه آمده‌ام و به جنگ با كفار پرداختم. من گام نهادن در اين مسير خدايي را يك فريضه مي‌دانم. در اين راه اگر دشمن را شكست دهيم، پيروزيم و اگر به ظاهر شكست بخوريم و كشته شويم، باز هم پيروزيم. چون به تكليف شرعي خود نسبت به رهبر عمل كرده‌ايم. به هر حال اين مايه‌ي شكر پروردگار و افتخار براي من و شما است كه در اين راه به درجه‌ي رفيع شهادت مي‌رسم. پدر و مادرم! شما بايد چون كوه استوار باشيد، مبادا يك وقت براي من متأثر شويد. پدر و مادرم شما بايد افتخار كنيد كه پسر كوچكتان در جهاد في سبيل الله به شهادت كه رفيع‌ترين و بزرگ‌ترين مقام است نايل گشته و به ملاء اعلي پيوسته «انا لله و انا اليه راجعون)ما از خداييم و به سوي خدا مي‌رويم و مالك اول من، خداوند تبارك و تعالي است و هر چه او خواست ما راضي هستيم به رضاي او. مادرم به حال من گريه نكنيد و بايد زينب وار چون كوه استوار باشيد. مگر نبايد انسان در راه خدا از عزيزترين كسانش و بهترين چيزهايش بگذرد، خواهرانم همانند زينب صبور باشيد اميدوارم كه شما از ابرار باشيد. مگر حسين ابن علي (عليه‌السلام) در راه اسلام خونش را نريخت تا درخت اسلام را آبياري كند تا اسلام پايدار بماند؟ مگر راه ما راه سيدالشهداء نيست؟ اي مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري كنيد كه فردا در محضر خدا نمي‌توانيد جواب زينب (سلام الله عليها) را بدهيد كه تحمل 72 شهيد را نمود. مگر جان و خون ناقابل ما از حسين (عليه‌السلام) كه در راه مكتب‌اش ايثار كرد، پر ارزش‌تر است (البته كه نه) پس ديگر چه غم و غصه‌اي؟ چه گريه‌اي؟ بايد خوشحال باشيد و جشن بگيريد از اين كه فرزندتان در راه خدا كشته شد. مي‌خواهم كه در مجلسي كه برايم مي‌گيريد، شيريني توزيع كنيد. اول از خدا مي‌خواهم كه گناهان مرا ببخشيد و بعد از پدر و مادرم مي‌خواهم كه از گناهان من درگذريد و مرا حلال كنيد. از دوستان و آشنايان حلاليت مي‌خواهم و از خانواده‌ام مي‌خواهم كه براي من نماز قضا بخوانند. در ضمن محل دفن من بهشت رضا باشد. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته