شــهــدای امدادگر

شهيد پرويز محبي ارديبهشت ماه 1337 ه.ش در خانواده¬اي روستايي و بي‌آلايش چشم به عالم هستي گشود. دوران كودكي را در دامان پرمهر والدين دلسوز سپري كرد و مقطع ابتدايي را در روستا به اتمام رساند. به دليل پرجمعيت بودن اعضاي خانواده، پرويز بعد از انجام تكاليف مدرسه به ياري پدر در امر دامداري مشغول مي¬شد تا بتواند كمك حال خانواده باشد. از نظر اخلاق و رعايت ادب و شئونات ديني از ساير فرزندان برتر بود. به همين جهت براي برادر و خواهرانش سرمشق و الگوي مناسبي محسوب مي-شد. ساده¬زيستي و در عين حال پاكيزه بودن را بر تجملات ترجيح مي¬داد و دوست داشت با ساير همسالانش در يك سطح باشد. " برادرم پرويز وارد مقطع راهنمايي شده بود كه يك روز پدرمان به بازار رفت تا براي هر كدام از ما لباس¬هاي نو بخرد. وقتي از بازار برگشت، براي همه ما به تناسب خريد كرده و براي پرويز هم يك دست كت و شلوار با يك جفت كفش خريده بود. از شوق پوشيدن لباس¬هاي نو تا صبح خوابمان نبرد. صبح شد و هر يك با ذوق و هيجان زياد لباس¬هاي خود را پوشيديم و آمادة رفتن به مدرسه شديم اما پرويز همان لباس¬ها و كفش قبلي را پوشيد تا به مدرسه برود. وقتي ما ...