شــهــدای امدادگر

حسین زکریا در اولین روز بهار 1337 در شهرستان رفسنجان چشم به جهان گشود و با آمدنش فضای خانواده‌اش را بهاری تر کرد. خانواده‌ای از طبقه‌ی متوسط با پدر و مادری متین و مهربان که از هیچ تلاشی برای تربیت و رشد فرزندشان دریغ نمی‌کردند. دوران دبستان حسین تا کلاس پنجم در رفسنجان بود. اما به دلیل تلاش و پشتکاری که از خود نشان می‌داد و استعدادی که از آن برخوردار ود برای ادامه ی تحصیل راهی مدرسه‌ی شبانه روزی البرز در تهران گردید. موفقیت حسین با کسب رتبه ممتاز در دبیرستان البرز زمینه‌ای شد تا با آمادگی تمام در کنکور ورودی دانشگاه شرکت کرد و در چند رشته‌ی تحصیلی از جمله دندانپزشکی شیراز، زمین شناسی مشهد و پزشکی تهران مورد پذیرش قرار گیرد. اما علاقه‌ی شدیدش به پزشکی او را در تهران ماندگار کرد. از همان دوران تحصیل آرزو داشت در آینده مطب زده و از طبقه مستضعف حق ویزیت دریافت نکند و حتی پول نسخه ها را هم خودش بپردازد. اما جنگ تحمیلی آغاز شد و او را به سوی مناطق عملیاتی کشانید تا در آنجا به نوعی دیگر به آرزوی دیرینه خود جامه عمل پوشاند. در ابتدا چون عضو گروه امداد دانشگاه بود دوره‌های ویژه چتربازی دیده بو ...