شــهــدای امدادگر

:1475450-امير حسين - صمديار بسم الله الرحمن الرحيم والعصر ان الانسان لفى خسر الا الذين امنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر قسم به عصر كه انسان همه در خسارت و زيان است مگر آنانكه بخدا ايمان آورده و نيكوكار شدند و بدرستى و راستى و پايدارى در دين يكديگر را سفارش كردند . به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان اسلام و با درود به امام امت اين گل سرسبد پير جماران و بت شكن قرن و با درود و سلام به ملت غيور شهيدپرور ايران و آنانى كه از زن و بچه و مال خود گذشتند و به يارى اسلام شتافتند و با درود و سلام به برادرانى كه در بيمارستانها بسترى هستند . وصيت نامه‌ام را آغاز مى‌كنم اول اينكه از پدر و مادر عزيزم و گراميم خواهش مى‌كنم وقتى من شهيد شدم گريه نكنيد زيرا شهيدان همه زنده‌اند و در نزد خدا روزى مى‌خورند . دوم اينكه اگر من دفن و مزار داشتم و اگر جنازه داشتم در بهشت زهرا مرا خاك كنيد . سوم اينكه من 5 روز روزه قضا دارم آنها را اگر مى‌شود بجا آوريد . بعد از اينكه اين سه موضوع اگر انجام گرفت با خواهرانم سخنانى دارم كه از آنها مى‌خواهم كه مانند زينب در جامعه باشند و با حجاب خود مشت محكمى بر دهن استعمارگران بزنند و از برادران عزيزم تقاضا دارم كه مى‌خواهم مثل امام حسين از جان گذشته بوده و راه مرا ادامه دهند و تنها خواهشم اين است كه در مرگ من گريه و زارى نكنند . اين بود وصايايى كه در دل من گذشت . 29/11/61 اميرحسين صمديار