شــهــدای امدادگر

:1303863-دهقان-مجيد قسمتى از وصيتنامه شهيد مجيد دهقان اى خدائى كه دانه‌ها را از دل خاك آزاد مى‌نمايى و به موجودات از درون خاك تا بينهايت آسمان رزق مى‌بخشى،اين بنده گنهكار را كه در اين هنگام به كربلاى شهادت كه امام حسين عليه السلام از جور يزيديان فرياد مظلوميت سر مى‌دهد،بپذير.اى خدا شاهد باش كه جز به رضاى تو راضى نبوده‌ام و در اين چند روزه به جيفه اين دنياى دون دل نبسته‌ام. خداى من اگر بناست كه دنيا مرا بفريبد بهتر آن است كه مرا به خود بخوانى تا در پيشگاه تو و رسول عظيم‌الشان تو و مولايم على عليه‌السلام و محبوبه‌ات زهراى مرضيه سلام الله عليها و فرزندان آن بزرگواران سربلند باشم .ظلمى كه بعد از رحلت پيامبر بزرگ صلى الله عليه و آله و سلم و ولى امر و به تبع آنها بر جهان اسلام رفته است،هم اكنون نيز توسط شيطان بزرگ و اذنابش اعمال مى‌شود كه با تمام قدرت و حليه و مكر براى كسب منافع بيشتر سراسر جهان را به خاك و خون مى‌كشند و در عين حال داد آزادى و حقوق بشر سر مى‌دهند در صورتى كه خود آزادى را نمى‌شناسند و حقوقى جز منافع خود نمى‌دانند.اكنون من به دستور پير و مرشدم براى حمايت از اسلام و قرآن و ناموس و حفظ كيان انسانيت به خاك مقدس جبهه پا نهاده‌ام . اما بعد، پدر و مادر عزيزم، از اين كه من حقير چند تذكر به شما مى‌دهم بايد مرا ببخشيد: هيهات،دست از پير مراد و فريادگر زمان نكشيد ديگر اينكه اگر ضميرم مورد قبول و لطف خداوند قرار گرفت و پذيرفته شدم به خواهر و برادرانم بگوئيد مويه نكنند و بى‌تاب نشوند.البته محبت چيز ديگرى است .اگر خواستند گريه كنند به ياد غريبى مولايم امام حسين (ع) و نوجوانش على اكبر (ع) گريه كنند و تنها خواهش من از تشييع‌كنندگان و كسانى كه در مراسم من شركت مى‌كنند اين است كه مردان چشمان خود را از نامحرم ببندند و خواهران حجاب خود را حفظ نمايند. پدر و مادرم هر باغبان منتظر ميوه نهالى است كه آنرا غرس مى‌كند .مرا حلال كنيد.من به امر دين خود عمل نمودم و از اينكه نتوانستم زحمتها و مرارتهاى شما را پاسخى هر چند جزئى بدهم مرا ببخشيد.روى همه شما و دوستانتان را مى‌بوسم. ربنا فاغفر لنا ذنوبنا و كفر عنا سيئاتنا و توفنا مع الابرار والسلام 30/1/1367 فرزندتان مجيد دهقان  2%%-1303863-دهقان-مجيد وصيت‌نامه و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون با سلام و درود به يگانه منجى عالم بشريت حضرت ولى عصر صاحب‌الزمان حضرت مهدى (عج) و با سلام و درود بر نائب بر حقش امام امت و امت شهيدپرور و با سلام و درود فراوان به رزمندگان كفرستيز و دلاورمردان صحنه پيكار و با درود به ارواح طيبه شهدا از كربلاى حسينى تا كربلاهاى ايران اين وصيتنامه را بدين منظور مى‌نويسم تا سنت رسول خدا را عملى كرده باشم چرا كه پيامبر (ص) فرمود: هر كس كه بميرد و فاقد وصيتنامه باشد از امت من نيست .حال چند جمله‌اى با شما اى پدر و مادر گرامى : اميدوارم كه حالتان خوب باشد و نگران حال من نباشيد.پدر و مادر گرامى :من شرمنده‌ام كه نتوانستم حق فرزنديم را نسبت به شما ادا كنم من با اين ورق ناچيز و اين قلم محدود نمى‌توانم از شما عزيزانم تشكر كنم.و ؟؟؟ من توسط اين مركب از شما قدردانى كنم باز نمى‌توانم كه گوشه‌اى از الطافى را نسبت به بنده داشتيد اشاره كنم پدر و مادر عزيزم:از شما مى‌خواهم كه مرا حلال كنيد و اگر من در اين راه توفيق شهادت نصيبم شد و به سوى معبود خويش رفتم از شما تمنا دارم كه اگر بياد فرزندت افتادى و خواستى گريه كنى به ياد على اكبر حسين گريه كن و دلت را با ياد شهداى كربلا تسكين بده راستش نمى‌دانم بايد در وصيتنامه چه بنويسم زيرا كه من خود را حقيرتر از آن مى‌دانم تا اينكه بخواهم شما را نصيحت كنم فقط از خدا مى‌خواهم كه به پدر و مادرم صبرى عظيم عنايت بفرمايد همچون صبرى كه خداوند به حضرت زينب عنايت كرد:ضمنا از خواهرها و برادرهايم تقاضا دارم كه همواره خداى منان را شكرگزار باشند مخصوصا خواهرهايم را چرا كه پيامبر فرموده ؟؟؟در شكرگزارى خدا كوتاهى مى‌كنند.