شــهــدای امدادگر

شهيد جابر راد قصبه در بيستم شهريور ماه 1347 ديده به عالم امكان گشود. والدين مؤمن و ديندارش اين موهبت الهي را ارج نهادند و با داشته‌هاي اندك خود تلاش نمودند تا از او انساني وارسته و متعهد بسازند. با آنكه شهرستان شفت، براي تحصيل، امكانات كافي نداشت اما جابر براي فراگرفتن علم از هيچ كاري فروگذار نمي‌كرد.در همان دوران نوجواني ثابت كرد مي‌تواند پشتوانة خوبي براي خانواده باشد و هر فرصتي كه دست مي‌داد، در صيفي كاري و كارهاي منزل مددكار والدين بود. از خصلت هاي نيكوي جابر بخشش و سخاوتش بود. آن روزها كار كشاورزي كفاف زندگي ما را نمي‌داد و برادرم جابر، مغازة اغذيه فروشي را كرايه كرد تا از آن طريق بتواند كمك حال خانواده باشد. من هم بيشتر اوقات به آنجا مي‌رفتم تا شايد كاري انجام دهم. با جلب رضايت والدين از طريق لشكر قدس گيلان با لباس بسيج وارد عرصة نبرد با دشمنان شد. بعد از گذراندن دورة آموزشي،در لشكر 57 ذوالفقار علي‌آباد قم، به عنوان آرپي جي زن به منطقة سومار اعزام شد. بعد از چند مرحله حضور جابر در ميدان جنگ، يك روز تلفن منزل به صدا درآمد و به ما خبر دادند كه ايشان در بيمارستان شيراز بستري هست ...