شــهــدای امدادگر

بسم رب الشهداء الصديقين و لا تقولوا لمن يقتل في سبيل الله امواتا بل احياء و لكن لا تشعرون. و به كساني كه در راه خدا كشته مي‌شوند مرده نگوييد بلكه آنها زنده‌اند ولي شما درك نمي‌كنيد. ما زنده به آنيم كه آرام نگيريم موجيم كه آسودگي ما عدم ماست به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان، و با سلام و درود به حضرت مهدي (عج) و نايب برحقش امام خميني و رزمندگان اسلام در تمام جبهه‌هاي حق عليه باطل، وصيت خود را شروع مي‌كنم. البته من قابل اين نيستم كه وصيت كنم، ولي چاره‌اي جز اين ندارم. مردم بدانند كه من با كمال ميل اين راه را پذيرفته‌ام و به اين انتخاب نيز افتخار مي‌كنم، زيرا كه اين راه، راه علي (عليه‌السلام) و راه حسين(عليه‌السلام) و راه اماممان خميني بت‌شكن مي‌باشد و در ضمن، كسي دوست من يا برادر من است كه راهي را كه من انتخاب كرده‌ام، پيروي كند و راه امام امت را پيروي كند. و شما پدر عزيز رنج كشيده‌ام، اميدوارم كه مرا ببخشي، من مي‌خواستم كه راه كربلا را براي شما باز كنم تا به قبر آموزگار شهادت حسين بن علي (عليه‌السلام) برويد، اما موفق نشدم. ولي ناراحت نشويد، در آن دنيا، با خود حسين ملاقات خواهيم داشت. البته با هم. و اميدوارم كه هر چه گناه كرده‌ام مرا ببخشيد و از خدا برايم طلب مغفرت و آمرزش كنيد و همچون امام بزرگوارمان باشيد كه براي فرزندش اشك نريخت. و شما اي مادر عزيزم، گريه مكن كه هر قطره اشك تو تيري است بر جگرم، سرت را بلند كن كه با وجود آن همه حقي كه بر گردنم داري نمي‌توانم كه هميشه كنار تو باشم كه فرياد سالار شهيدان را كه فرمود آيا كسي هست كه مرا ياري دهد نشنيده گرفته و از فيض شهادت كه فيض عظيم است محروم بمانم گرفته و بر همين اساس است كه راه پيكار با كفر را برگزيده‌ام. شما اي خواهران عزيز كوچك و بزرگ من، حجاب خود را زينب وار حفظ كنيد كه با حفظ كردن حجاب خود مي‌توانيد مشت محكمي بر دهان ياوه‌گويان و در رأس آنها آمريكا بزنيد و مثل سكينه و رقيه و زينب كبري ، مقاوم و پايدار باشيد كه حجاب از هر كاري مهمتر است. و شما اهالي ده و دوستان عزيزم، اميدوارم كه مرا ببخشيد و با دشمنان اسلام و قرآن و امام خميني هميشه در ستيز باشيد و مواظب باشيد كه اينقدر سرور مستضعفان و ياور قرآن را غمگين نكنيد.و و اي دوستان گراميم، امروز روزي است كه خداوند تبارك و تعالي از ما امتحان مي‌گيرد و اگر من به مرگ طبيعي مردم، مرا تشييع جنازه نكنيد؛ زيرا در جايي كه شهداي به خون خفته انقلاب هنوز جان نثار اين درخت پربار، يعني اسلام عزيز، مي‌كنند احساس مي‌كنم كه حتي جسدم از آنها خجالت مي‌كشد، ولي اگر شهيد شدم، از آشنايانم مي‌خواهم كه دنبال جنازه من گريه نكنند، زيرا نمي‌خواهم كه دشمن شاد شود و در ضمن اگر خواستيد براي من خيرات بدهيد، چيزي نمي‌خواهم جز اينكه از اين روحانيت و اين انقلاب دفاع كنيد. همين براي من بس است و به آناني كه به روحانيون واقعي و خدمتگزاران مردم تهمت و افترا مي‌بندند، مي‌گويم به «شما نمي‌توانيد نور خدا را با ابزار شيطاني خود خاموش كنيد.» و خواهش مي‌كنم مرا نزد حسينعلي ميرعلي و عباس جلالي به خاك بسپاريد، چون هدفي واحد داشته‌ايم. و ديگر عرضي ندارم، بجز دعا براي امام و آمرزش براي من كه در برابر خدا خجالت زده نشوم. خداحافظ به اميد پيروزي حق عليه باطل. خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار. از عمر ما بكاه و بر عمر او بيفزا. خدايا، خدايا تو را بحق زهرا، رزمندگان ما را پيروزشان بگردان.