شــهــدای امدادگر

1361947 رئيسى‌دانايى عبدالله بسم الله الرحمن الرحيم (و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون) بنام خدا ، بنام آنكه همه دلهاى عاشق قدم در راهش گذارد و در اين راه از هيچ چيز دريغ ندارند . بنام آنكه بر من منت نهاد كه در اين زمان تولد يافته و اين سعادت را پيدا نمايم كه در راه و خط سرخ حسين(ع) و اصحابش قدم گذارده و افتخار سرباز امام زمان بودن را پيدا نمودم . و من به جرأت قسم ميخورم كه اين راه ، راه حسين(ع) است و ما همچون اصحاب او در جبهه ها عليه يزيديان زمان و كفار به مبارزه برخواستيم و از خداوند طلب دارم كه بر هر نيرو وتوانى بيافريند كه بتوانم انتقام خون حسين(ع) و شهيدان ايران زمين را از اين كافران بعثى بگيريم و من از مادرم طلب عفو و بخشش دارم زيرا كه فرزند خوبى براى او نبوده و قدر محبتهاى مادرى او را ندانستم ، از مادرم ميخواهم كه در غم شهيد شدن من صبور بوده و گريه و زارى نكند كه دل دشمنان شاد ميگردد و مى گويم كه اى مادرم افتخار كن كه فرزندى در راه اسلام هديه كرده اى و مادر شهيد و مفقودالاثر هستى و همانا مادرجان تو در نزد خدا از احترام و ايمانى برخوردارى زيرا كه شيرانى پروريدى كه از دين مبين اسلام دفاع نموده و روى تو را در قيامت سفيد ميكنند و اى مادرم ما نمرده ايم بلكه زنده ايم و نزد خدايمان روزى ميخوريم و همانا بهترين عمل براى خشنودى ما فاتحه صدقه دادن است . از پدر و تمام فاميل طلب عفو و بخشش دارم و انشاءالله كه جمشيد اسير و صحيح و سالم باشد . ضمنا مادر جان من مبلغ 1290 تومان به عليرضا عليزاده در مشهد بدهكارم كه طف كرده و اين مبلغ را به آدرس سرباز عليرضا اخلاقى در مشهد كه در تويم نوشته ام بفرستيد و ذكر كنيد كه متعلق به عليزاده ميباشد تا به او بدهد . سلامتى و توفيق شما را از خداوند خواستارم و انشاءالله كه راه شهيدان را كه مظلومانه در جبهه ها به شهادت ميرسند را ادامه دهيد . (والسلام)