شــهــدای امدادگر

شهيد حسن سبيل حقيقي، دي ماه 1350 به عالم خاكي قدم نهاد . قبل از تولدش دست تقدير سايه پر مهر پدر را از او گرفت و در دامان مادر فداكار و ايثارگرش تربيت شد . به سبب آنكه فرزند كوچك خانواده بود بسيار مورد توجه خواهران و برادرانش قرار داشت تا عدم وجود پدر را احساس نكند. حضور حسن در بين خانواده بركت بود و فرزندانم از دايي خود چيزهاي زيادي آموخته بودند . او با رفتار و اخلاق پسنديده خود توانسته بود الگوي مناسبي براي ساير همسالان خود باشد. حسن سال اول دبيرستان بود و مرحلة جديدي از تحصيل علم را تجربه مي‌كرد . يك روز نزد من و خواهرش آمد وگفت : «مي خواهم به جبهه بروم.» هر دو از تصميم حسن يكه خورديم . تلاش كرديم تا او را منصرف كنيم. در جوابش گفتم : «حسن جان ، اولاً شما هنوز دانش آموز هستيد و بايد تحصيل كنيد. هرگاه كه تحصيل خود را به اتمام رسانديد سپس مي تواني عازم جبهه و جنگ شوي . در ثاني براي رفتن به جبهه بايد رضايت مادرتان باشد . من و خواهرت نمي توانيم در مورد اين مسئلة مهم تصميم بگيريم.» چند روز بعد خواهرش و حسن به اتفاق ، نزد مادر رفتند تا ايشان را از موضوع آگاه كنند . وقتي مادر حسن اصرار ...