شــهــدای امدادگر

حکمت‌اله وقتي به خانه‌ي خواهرش در تهران مي‌رفت لباس‌هايش را خودش مي‌شست و هر قدر خواهرش اصرار مي‌کرد که لباس‌هاي او را بشويد قبول نمي‌کرد. در ماجراي بمب‌گذاري محل برگزاري نماز جمعه‌ي تهران و شهادت آيت‌الله طالقاني، سرتاسر لباسها و بدن حکمت‌اله بدليل کمک به مجروحين و جمع‌آوري اجساد شهدا و تکه‌هاي بدن آنان از اطراف محل نمازگزاران، خوني شده بود. وقتي به خانه خواهرش مي‌رود از او مي‌خواهد که لباس‌هايش را بشويد. خواهر حکمت‌اله در مواجهه با آن وضعيت با اضطراب و گريه مي‌پرسد: "حکمت، هر بار اصرار مي‌کردم لباسهايت را بشويم قبول نمي‌کردي، پس چرا الآن اين لباسهاي خونين را دادي که من بشويم؟" حکمت در جواب مي‌گويد: " من باز هم مي‌توانم لباسهايم را بشويم و شستن آنها برايم کاري ندارد ولي اين کار را کردم تا تو به ديدن لباسهاي خونين من عادت کني و بتواني ديدن لباسهاي خونين شهادتم را تحمل کني." پدرش روزي به او گفته بود: " تو بمان و درسهايت را بخوان و به درس و اوضاع بچه‌هاي کوچکتر نيز رسيدگي کن. بگذار من به جاي تو در جبهه حاضر شوم." - "پدر، الآن اوضاع به گونه‌اي است که لازم است هر دوي ما در جبهه با ...