شــهــدای امدادگر

حسين جان! گواهي مي‌دهم كه تو مكان ما را مي‌نگري و سخن گفتن ما را مي‌شنوي. تو زنده‌اي و نزد پروردگارت از نور حقيقت روزي مي‌خوري. از پروردگار بخواه كه زيارت كربلاي را روزي ما شيعيان عطا فرمايد. اي كسي كه دنيا و آخرت دردست قدرت توست، به من رحم كن كه نه دنيا را دارم و نه آخرت را. پروردگارا! به خاطر تو، قرآن و اسلام و به پيروي از دستورات خاتم الانبياء(ص) و ائمه‌ي معصومين و به خاطر رسيدن به لقاي تو از همه چيز خود گذشته و با دلي مالامال از عشق تو و با كوله‌باري از گناه به سوي تو مي‌آيم. اين قطره‌ي خون را كه امانتي در دست من بوده، از من قبول فرما! رحمت خداوند بر پدر و مادراني كه براي فرزندان خود زحمات زيادي كشيده‌اند و در مجلس عزاي امام حسين (عليه السلام) آن‌ها را در دامان خود نشاندند و شير و اشكشان را در هم آميختند و مهر و علاقه به امام حسين (عليه السلام) را در دل فرزندان خود به وجود آوردند. خداوندا! من هم به عشق حسين (عليه السلام) از خانه، زن و فرزند خود خداحافظي نمودم و به نداي «هل من ناصرا! ينصرني» حسين زمان لبيك گفته و در محروم‌ترين نقطه‌ي كشور اسلامي به جنگ با مزدوران پرداختم تا اسلام زنده بماند. از تو مي‌خواهم كه پس از من، همسرم را مدد برساني. برادران و خواهران! سپاه ارگاني است كه معنويت در آن حاكم است و وظيفه‌ي آن، دفاع از حريم ولايت است. مواظب باشيد رسالت سپاه را حفظ كنيد. تابع دستورات دين و قرآن و در زندگي ياور يكديگر باشيد. هدفتان رضاي خداوند باشد. خواهران! صبر و بردباري حضرت زينب (سلام الله عليها) را سرلوحه‌ي خود قرار دهيد. برادران! جبهه‌ها را خالي نكنيد. متاع ناچيز دنيا شما را مغرور نكند، چون اين دنيا فاني است، ترك جبهه، ترك دين است.