شــهــدای امدادگر

شهيد محسن ايل بيگي در سال 1342 در روستاي احمد سر گوراب شهرستان فومن در خانواده اي كم بضاعت و روستايي ديده به جهان گشود . ساده زيستي و قناعت را از همان دوران كودكي سرلوحة زندگي‌اش قرار داد و با امكانات محدود توانست تا مقطع سوم راهنمايي تحصيل كند سپس مشغول به كار شد . بعد از پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي چندين بار تصميم گرفت تا راهي جبهه‌ها شود. اما با ممانعت خانواده مواجه شد . خودش پيش ما بود ولي دلش در جبهه ها سير مي كرد . اوايل سال 1365 بود كه بي خبر در هلال احمر ثبت نام كرد و دورة امدادگري را گذراند . تابستان سال 1365 با شروع ايام محرم از طريق هلال احمر شهرستان رشت به عنوان امدادگر به منطقة كردستان ، جبهة حاج عمران اعزام شد . لحظه خداحافظي دستانم را بوسيد و گفت: «مادرم ، برايم دعا كن تا در راه رضاي خدا تلاش كنم.» . چند روزي از رفتن محسن مي گذشت و فضاي شهر و خيابان و كوچه هاي محله پر بود از عشق به اهل بيت «عليه‌السلام» وسوگواري سالار شهيدان . آن صحنه ها مرا به ياد محسن مي انداخت كه چگونه با شور و هيجان براي خدمت به آن خاندان پاك رسول خدا (صلي‌ الله عليه و آله) در بين عزاداران ...