Page 39 - Untitled

‫دردارخوینمستقرهستند‪،‬دیگرنیروهاوامکاناترامستقیم ًا‬ ‫میکرد‪ .‬یک سری امکانات رفاهی و داروهای عمدهتر پرسنل‪،‬‬
‫به دارخوین میفرستادند‪.‬‬ ‫از ســتاد امداد و درما ِن بندرعباس به صورت هفتگی ارســال‬
‫میشد و بخشی را هم از ماهشهر و جاهای نزدیکتر مثل مرکز‬
‫برای عملیات فرمانده کل قوا‪ ،‬آقای دکترابوترابی با گروهش از‬ ‫بهداشت و درمان شادگان تأمین میکردیم‪ .‬به طورکلی با توجه‬
‫نجفآباد آمده بودند‪ .‬من آن موقع درخط مجروح شــده بودم‪.‬‬ ‫به پشتیبانی از ستاد امداد درمان هرمزگان‪ ،‬کمبودی احساس‬
‫پس از بازگشتم‪ ،‬اسامی را که دیدم‪ ،‬برای عملیات بعدی دوباره‬
‫ایشان را دعوت کردم‪ .‬واقع ًا با گروهش خالصانه کار میکرد‪ .‬در‬ ‫نمیکردیم‪.‬‬
‫هر عملیات‪ ،‬پایهی اول کار بود‪ .‬بعد ازتشکیل تیپ نجف‪ ،‬آقای‬
‫دکتــر ابوترابی به آنجا رفت و به تأســیس بهداری نجف کمک‬ ‫اصفهان در دارخوین‬
‫اصفهان از نیمههای ســال ‪ ،59‬وارد همکاری با ما شد‪ .‬ستاد‬
‫کرد‪.‬‬ ‫امــداد و درمانــی که در هــلال احمر به مدیریت حاج حســن‬
‫شــادی تشکیل شده بود‪ ،‬نیروهایش را به اهواز اعزام میکرد‪،‬‬
‫مرکز اسناد مؤسسه بهداری رزمی دفاع مقدس‬ ‫که از اهواز به محورهای شوش‪ ،‬اندیمشک و دزفول و سوسنگرد‬
‫میرفتند‪ .‬وقتی مطلع شدند که تعدادی از نیروهای اصفهان‬

‫شماره پیاپی ‪ /12‬سال ‪ /7‬شماره ‪ /1‬تابستان ‪1403‬‬

‫‪37‬‬